Człowiek w przeciągu wielu lat zdaje sobie sprawę, jak czas nieubłaganie płynie. Niekiedy wydaje się nam, że jesteśmy w stanie w jakiś sposób go kontrolować czy nawet zatrzymać na kilka chwil. Tak jednak nie jest. Czas pędzi, rzadko oglądając się za siebie.
W ostatnim czasie mogliśmy odczuć to na własnej skórze. Wieloletni pracownicy naszej placówki mieli rozpocząć nowy rozdział, udając się na zasłużoną emeryturę. Doświadczone, pełne ciepła i uśmiechu, zawsze w gotowości do pomocy. Ciężko opisać prostymi słowami to, co przez lata wniosły do naszej pracy i życia nasza gosposia – Pani Zofia Zamiatała oraz pedagog – Pani Grażyna Bukała. Pani Zosia, która codziennie przychodziła z sercem na dłoni, perfekcyjnie dbając o naszą placówkę. Pani Grażynka, której doświadczenie i wiedza sprawiały, że z sytuacji trudnych pozostawało jedynie mgliste wspomnienie. Takie właśnie były. Całkowitym zaprzeczeniem powiedzenia, że nie ma ludzi niezastąpionych. Cała placówka „Dom na wzgórzu” pragnie jeszcze raz podziękować za lata świetnej współpracy i poświęcenia. Mamy nadzieję, że nie zapomnicie o nas, a w sercach zostaną miłe wspomnienia już na zawsze.
Oczywiście nie mogło zabraknąć przyjęcia, na którym dzieci oraz wychowawcy osobiście podziękowali i wręczyli pożegnalne upominki 🙂 Nie mówimy więc „do widzenia” lecz „do zobaczenia” 🙂
